Herdís Þorvaldsdóttir

30.5.2007 | 13:49

Margt skrýtið í kýrhausnum

Er þjóðin í álögum? Hvernig getur annars staðið á því að þeir sem vinna að gróðurvernd eða skógrækt eða menntað fólk í náttúruvísindum virðist ekki hafa, eða vill ekki hafa, hugmynd um hörmulegt ástand gróðurlendisinns á landinu okkar, þó það sé vitnað í það í erlendum náttúruritum sem skemmdasta land af búsetu. Með stærstu manngerðar eyðimerkur af manna völdum og þarf að fara til Norður-Afríku til samjafnaðar.

Er þessi skömm feimnismál í skólakerfinu? Ekki björgum við restinni af gróðrinum og gróðurmoldinni, okkar dýrustu eign, með lokuð augu. Þessir fræðingar ættu að opna augun fyrir staðreyndum og horfa í kring um sig á öll sárin og gróður og kjarrleifarnar sem berjast fyrir lífi sínu á viðkvæmum svæðum, fyrir ágangi 1.000.000 fjár og á annað hundrað þúsunda hrossa sem naga gróðurinn stjórnlaust um landið allt sumarið, og enginn ber ábyrgð á afleiðingunum fyrir landið.

Þið sem hafið lært og búið ykkur undir lífið, við að sinna umhverfismálum, er ekki brýnt erindi fyrir ykkur að byrja á grunn vandamálinu, sem allt annað byggist á, baráttu fyrir stöðvun stöðugrar rányrkju sem heldur allri viðleitni til landgræðslu í tapi? Að vinna að áætlunum og fræðslu um náttúruvernd við þessar aðstæður er eins og að byggja hús án þess að byrja á grunninum, eða prjóna flík sem stöðugt er rakið neðan af. Hvaða árangri skilar það? Er ásættanlegt að vinna við slíkar aðstæður? Ég veit að við sjálft „tregðulögmálið" er að etja, en það má þó reyna að vekja samvisku þeirra sem eiga að sjá til þess að við skilum ekki landinu stöðugt skemmdara í hendur afkomendum okkar.

Það væri kannski meiri von í að ráðamenn hlustuðu frekar á ykkur fræðingana en einn og einn hrópanda í eyðimörkinni.
Það er sannarlega kominn tími til að þið látið í ykkur heyra.

Höfundur er leikkona og fyrrverandi formaður Lífs og lands.

Fréttablaðið 24.05.2007

Flokkur: Bloggar | Facebook